جلسات سرنوشت‌ساز استقلال با تیموریان، طالبی و انصاری‌فر

باشگاه استقلال تهران روز شنبه با بازیکنان موردنظر خود مذاکرات جدی انجام خواهد داد.

سایت رسمی باشگاه استقلال نوشت: کارها در بخش بستن یک تیم قوی و پرقدرت، خوب پیش می‌رود. استقلال اهمیت این روزهای ویژه را می‌شناسد و در یک سیاست درست، گام به گام جلو می‌رود. 

اولین اقدام استقلال که نشان از توجه همه‌جانبه دارد، مذاکره با کرار جاسم و نهایی کردن عضویت او در تیم استقلال بود. این اتفاق، یک روزه و ناگهانی رخ نداد. از مدت‌ها پیش، یعنی از ماه‌ها قبل، استقلال با دو ذره‌بین قوی به دیدن و رصد کردن مشغول بود. یک ذره‌بین، تیم استقلال را می‌دید که نقطه‌های ضعف خود را، بی‌‌سروصدا شناسایی کند. یک ذره‌بین، در تمام پهنای لیگ حرکت می‌کرد تا ببیند کدام بازیکنان، شایستگی حضور در جمع آبی‌پوشان را دارد. شایستگی از دو جهت: 1- فنی 2- رفتاری. 

در حرف‌های علی فتح‌الله‌زاده، این دو خواسته، کاملاً بارز است. او استقلال را چنین می‌پسندد: 

الف- الگوی مناسبی، برای هزاران، هزار جوان هوادار. 

ب- تیمی مقتدر که شادی پیروزمندی را به خانه‌ها می‌برد، برای تیم‌ملی بازیکنان ممتاز تربیت می‌کند، رقابت را در لیگ‌برتر، داغ و پرهیجان به پیش می‌راند. 

در همین راستا، استقلال با مردان درجه اول لیگ‌برتر، در حال مذاکره است. فتح‌الله‌زاده به چند نام اشاره دارد: آندرانیک تیموریان،‌ فرشید طالبی، کریم انصاری‌فر. 

هدف‌گذاری استقلال، از پختگی حکایت دارد. استقلال، برای تکمیل پازل انسانی خود دست به انتخاب زده است. استقلال برای کامل کردن دستورالعمل‌های تاکتیکی تیم دلخواهش، روی کسانی انگشت گذارده که وارد شدن به یک پرده بالاتر، در آهنگ تیمی را باعث می‌شوند. 

استقلال برای سال فوتبال جدید، باز هم با سه هدف همیشگی روبه‌رو است: لیگ‌برتر، جام‌حذفی، لیگ‌ آسیا. در این میان، لیگ آسیا که محل عبور برای حضور در جام‌باشگاه‌های آسیاست، اهمیت ویژه‌ای دارد. استقلال می‌خواهد تیمی داشته باشد در قواره فوتبال آسیا. 

استقلال می‌خواهد در لیگ آسیا، یکی از قدرت‌های درجه اول و یکی از مدعیان قهرمانی باشد. این خواسته هم از حرف‌های فتح‌الله‌زاده، از سخت‌گیری او در گزینش بازیکنان و از سلیقه مشکل‌پسند کادر فنی و کمیته فنی استقلال حکایت دارد. 

حال نکته این است: آیا با قائل شدن سقف قرارداد، آن هم در حالی که با واقعیت‌های فوتبال ایران همخوانی ندارد و در رقابت با تیم‌های درجه دوم آسیایی نیز ما را به زحمت و دردسر می‌اندازد، می‌توان فوتبال ایران را در جایگاه واقعی‌اش قرارداد. 

فتح‌الله‌زاده، در همین‌باره است که می‌گوید: با قانون سقف قرارداد مخالفم، چون باعث بروز مشکلاتی در رسیدن به خواسته‌های ملی فوتبال ما می‌شود. به نظر من، باید سقف درآمدی برای تیم‌ها تعریف کنیم تا «مدیریت پولی» در تمام باشگاه‌ها ممکن شود. چگونگی خرج کردن پول را – یک جا بیشتر، یک جا کمتر. یک جا زیاد، یک جاکم، اما در کل سرمایه‌گذاری متعادل – را من راه درست می‌دانم. 

برابر معلوماتی که دارم، همین حالا، 90درصد باشگاه‌ها، با پیشنهاد واقع‌بینانه من موافقت کامل دارند. 

فتح‌الله‌زاده، جلسه روز شنبه را بسیار مهم و مذاکره با تیموریان، طالبی و انصاری‌فر را در حال پیشرفت و راضی‌کننده می‌داند.